آلمینیوم ظروف آشپزی یکی از عوامل آلزایمر و تفلون یکی از عوامل سرطان است . چقدر از فواید ظروف مسی اطلاع دارید؟ مس یکی از مرغوب ترین عوامل تولید گلبول های قرمز در بدن می باشد.جلوگیری از گشادگی سیاهرگها(واریس) و سبب استحکام شریان ها و مویرگهاست.نقش جلوگیری از خطر مبتلا شدن به بیماری های قلبی و عروقی را بر عهده دارد. ظروف مسی قابلمه مسی فواید ظرف مسی برای بدن مس و سرطان آلزایمر از فاکتورهای افزایش کلسترول خون جلوگیری می کند.با تنظیم سوخت و ساز گلوکز به کنترل دیابت کمک می کند.از عملکرد سیستم ایمنی حفاظت کرده و در تولید عناصر شیمیایی عصبی و مغز موثر است. ظروف مسی در صورت حرارت دادن خیلی سریع و در عرض چند رقیقه و بدون حرارت در عرض چند ساعت ، اکثریت قریب به اتفاق میکروب ها و باکتری های مضر را نابود می کند. یون آزاد شده از ظروف مسی هنگام طبخ غذا وارد غذا شده و در نتیجه مس مورد نیاز بدن تامین می گردد.پخت غذا د ر ظروف مسی باعث افزایش طول عمر مفید به ویژه برای خانم ها می گردد. سطح داخلی ظروف مسی از دیرباز ، قلع اندود می شده این کار دو دلیل داشته است.قلع داخل ظروف مسی ، از رها شدن بیش از حد مس به داخل غذا جلوگیری می کند.زیرا مس بیش از حد نیز برای بدن لازم نبوده و ممکن است سبب تغییر طعم غذا شود.همچنین استفاده از قلع برای داخل ظروف مسی باعث سفید شدن داخل آن می گردد. امروزه پزشکان بر این باورند که ظروف مس علاوه بر حفظ ارزش غذایی و افزایش یون مس موجود در غذا باعث افزایش طول عمر انسان می گردد. فروش و سفیدکردن ظرفهای مسی با مرغوبترین قلع خارجی تحویل فوری درب منزل,,آدرس قم خیابان توحید 20متری مطهری بین کوجه ی 19و21,,,,شماره های تماس 38603109-09198672778 معروف است که پزشکان اموپتی به کسانی که از درد مفاصل رنج می‌برند داشتن یک دست بند مسی را توصیه می‌کنند و دلیل این امر را هم کمبود یون‌های مسی در خون ذکر می‌کنند که با تماس دست بندهای مسی با پوست بخشی از این کمبود جبران شده و از درد مفاصل کاسته می‌شود. از سوی دیگر محققین یکی از علت‌های بروز بیماری آلزیمر را رسوب یون‌های آلومینیوم در مغز عنوان می‌کنند. در اين پيام آمده است: تا چند دهه پیش مردم کشور ما رسم داشتند برای پخت غذا مخصوصاً خورشت و آش از قابلمه‌های مسی استفاده می‌کردند و یک کفگیر آهنی داشتند به نام حسوم که موقع پخت غذا دائم درون آن قرار می‌گرفت... هیچ‌کس نمی‌دونست چرا باید این کفگیر درون قابلمه مسی قرار بگیره، فقط می‌دونستند برای پخت غذا خیلی خوبه. داستان از این قراره که بدن (مخصوصاً مغز) برای سلامت و نشاط و کنترل اسیدلاکتیک و کورتیزول به 6 میلیارد یون مس نیاز دارد و به همین نسبت یون آهن. کمبود یون مس باعث می‌شه شما دائم احساس رخوت و خواب آلودگی و کسالت کنید و هی دهن‌دره کنید. در ضمن هیچ کارتل داروئی نمی‌تونه از یون یک عنصر برای شما قرص تهیه کنه.... و اونی که مثلاً به اسم قرص آهن به خورد شما می‌دهند شامل مولکول آهن هستش که برای بدن هیچ کاربردی نداره. (تعریف یون و مولکول را می‌گذاریم برای کلاس‌های طب سنتی) ولی تا این جا بدونید که غذا موقع پخت در درون قابلمه مسی از یون آزاد شده این ظرف استفاده می‌کند و در بدن شما فوق‌العاده احساس نشاط و انرژی ایجاد می‌شود و دیگه از اون دهن‌درگی و خمیازه و کسالت خبری نیست و باعث طول عمر مفید و سلامتی جسمی مخصوصاً برای خانم‌ها نزدیک به دوران عادت ماهیانه دارد. ولی یک دفعه توی دهه 50 از این نون خشکی‌ها اومدند و داد میزند «قابلمه مسی.. کفگیر آهنی خریداریم» و با یک قیمت مناسب این قابلمه‌ها را خریدند و به جاش قابلمه آلمینیومی می‌دادند که بهش می‌گفتند روحی هیچکس توی اون دهه نفهمید این همه قابلمه مسی کجا قراره بره؟ بعدش هم که الان ظرف‌های استیل و تفلون و این مزخرفات اومده که مدعی هستند غذا توش زود می‌پزه و به کف ظرف نمی‌چسبه. ولی مردم ما خبر ندارند که همین یون‌های مضر در این ظروف عامل سرطان هستند و به راحتی یون سرب و آلمینیوم و ... می‌تونند در جا یک کودک 6 ماهه را ظرف یک سال به بیماری‌های کمبود خونی و سرطان و یک فرد بزرگسال را در طی 5 سال به بیماری‌های کبدی و خونی و طحال دچار کند و بعدش هم سرطان. من به همه رفقا پیشنهاد می‌کنم حتماً برای پخت غذا (مخصوصاً غذاهای آبکی) از قابلمه مسی و کفگیر آهنی استفاده کنند. حداقل برای یک بار هم شده تا ظرف سه روز اثر آن را روی بدن خودتون ببینید. حالا جالبه توی شمال ایران موقع پخت خورشت (مخصوصاً فسنجون) یک تیکه آهن یا نعل اسب می‌اندازند وسط خورشت تا حسابی رنگ بگیره... این کار باعث آزاد شدن یون‌های آهن و سلامتی بدن می‌شود. اگر دقت کنید مردم مازندران و گیلان تقریباً در حد صفر دچار بیماری‌های خونی و سرطان خون می‌شوند. مس با غذاهای اسیدی واكنش می دهد و به این خاطر ظروف مسی را معمولا با لایه ای از یك فلز دیگرمثل قلع یا استیل یا نیكل می پوشانند تا از ورود مس به غذا جلوگیری شود. این لایه در هنگام پخت و پز به مقدار كم در غذا حل می شود، به خصوص اگر غذاهای اسیدی برای مدت طولانی در این ظروف پخته یا نگهداری شوند. لذا از پختن غذاهای اسیدی در ظروف مسی پوشش داده نشده باید اجتناب كرد. همچنین با خراشیدن یا ساییدن این ظروف در هنگام شست و شو، لایه پوششی محافظ از بین می رود. از خراشیدن این ظروف باید خودداری نمود و در ظروفی كه لایه پوششی آنها از بین رفته نباید پخت و پز كرد. سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد مصرف ظروف مسی بدون پوشش هشدار داده است، زیرا این فلز هنگامی كه در مقادیر زیاد وارد غذا می شود باعث تهوع، استفراغ و اسهال می شود.